A Neansaí, 'mhíle grá, a bhruinneall 'tá gan smál
Go bhfeice mise'n t-ádh 'gus an séan ort!
Ba ghile do dhá láimh ná cúr geal na trá
Ná'n eala 's í a' snámh ar an Éirne
Is glaise liom do shúil ná braon beag den drúcht,
Is binne liomsa tú ná na téadaí;
'S mur' n-éalaí tusa liomsa titfidh mé i lionndubh
'Gus cuirfear insa chill 'do dhéidh mé

Is iomaí sin guth mná a chluinimse 'ngach aird
Abhus agus taobh thall den Éirne
Go Corcaigh na gCuan 's go Béal Ath' na Sluaighe
'Sí Neansaí 'thug bua ar a' méid sin
A Mhuire 'gus a Dhia, nárbh aoibhinn deas é'r saol,
Dá mbeinnse agus í le chéile?
Tráthnóna aoibhinn ciúin, ó mise 'gus mo rún
Ag cogarnaíl ar uaigneas sléibhe

Beir litir uaimse suas chuig Neansaí chaoin na gcuach
Is aithris di gur buartha atá mé;
Aithris di arís nach gcodlaím féin aon oíche
Le harraing atá trí mo thaobh deas
Aithris é dá súil, Aithris é dá cúl,
Aithris é dá méin mhaith chéillí;
Aithris é dá ceann 's dá béilín atá binn
Gur ghiorraigh sí go cinnte mo laetha'

Dé Domhnaigh má tchímse stór geal mo chroí
Tiocfaidh an t-amharc chugham arís is an éisteacht;
An tuirse atá ar mo chroí, go n-imeoidh sí díom,
Is ní aithneofar an aois ar m'éadan
A Mhuire is a Rí, nach a tuirseach a bhím,
Is go scaipfinn, dá mba fíon uilig, an Áirne
An bhfuil duine ar bith sa tír a bhainfeadh díom mo mhian?
Níorbh fhada mé sa saol seo ina héagmais